- ҷудошуда
- [جداشده]1. кандашуда, буридашуда (аз чизе)2. маҳрумшуда, дуршуда
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
муҷаззо — [مجزّا] а. кит. ба ҷузъҳо ҷудошуда; таҷзияшуда; аз ҳам ҷудошуда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бева — [بيوه] 1. зани шавҳармурда ё аз шавҳар ҷудошуда, бевазан 2. марди безан ё занмурда: зани бева, беваи бекас, беваю бечораҳо; бева мондан, бева шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
беватан — [بي وطن] 1. аз ватан ҷудошуда; бехонумон; ғариб, бекасу кӯй 2. шахсе, ки нисбат ба ватани худ беэътиноӣ мекунад, манфиатҳои халқи худро ҳимоя намекунад ва маданияти миллии хешро ба назари эътибор намегирад, космополит … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
боин — [بائن // باين] а. кит. ҷудо, ҷудошуда; се талоқи боин д. се талоқи ҷудокунанда (зану шавҳарро) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
болшикаста — [بالشکسته] 1. болҳояш шикаста, аз болу пар ҷудошуда 2. маҷ. ба рӯзи сахт афтода, оҷиз … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
девордармиён — [ديواردرميان] ду ҷое, ки дар байнашон деворе воқеъ аст, бо девор ҷудошуда: ҳамсояи девордармиён ниг. ҳамсояи деворбадевор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дилканда — [دل کنده] ҷудошуда, тарки касе ё чизе карда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дуним — [دونيم] ба ду ҳиссаи баробар ҷудошуда, ду нисфшуда, дупора … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
занталоқ — [زن طلاق] марде, ки аз рӯи шариат аз занаш ҷудо шудааст ё ҷудошуда ҳисоб меёбад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зиндаҷудо — [زنده جدا] дар зиндагӣ аз ҳамдигар ҷудошуда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ